در حال ویرایش بنی امیه (بخش)

==خلفای بنی امیه==
{{خلافت بنی امیه}}
به تبع حکومتهاى روم و فارس، بساط و تشریفات و تجملات و عیش و نوشهایى راه انداخته بودند. بعضى از خلفاى بنى امیه عبارت بودند از:
{{ستون شروع}}
* [[معاویه]]
* [[یزید]]
* [[مروان بن حکم|مروان]]
* عبد الملک
* [[ولید بن عتبه]]
* سلیمان
* عمر بن عبد العزیز
* هشام
{{پایان}}
و...که با مروان حمار، این سلسله منقرض شد، در جریان قیام ابو مسلم خراسانى.» <ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص۴۱۲. درباره وقایع زمان خلفاى بنى امیه و شناخت آنها، از جمله رجوع کنید به: تتمة المنتهى، شیخ عباس قمى و نیز منتهى الأرب (ترجمه) جلد ۵ و ۶.</ref> مدّت حکومتشان هزار ماه<ref> کتاب «هزار ماه سیاه» شرح جنایات امویان را در بردارد. نیز ر.ک: «شیعه و زمامداران خودسر» ترجمۀ «الشیعة و الحاکمون» از محمد جواد مغنیه.</ref> بود، از زمان امام حسن مجتبى (ع) تا زمان روى کار آمدن سفّاح، یعنى ۹۰ سال و ۱۱ ماه و ۱۳ روز دقیقا طول کشید. بعضى آیۀ «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» را بر هزار ماه حکومت آنان تأویل کرده‌اند.<ref>''مروج الذّهب''، ج ۳، ص ۲۳۵.</ref> [[ابوسفیان]]، در اولین روز به خلافت رسیدن عثمان به او توصیه کرد که: پس از قبیلۀ تیم و عدى (که ابو بکر و عمر از آن بودند) اینک حکومت به دست تو افتاده است، آن را همچون توپى در میان بنى امیه دست به دست بگردان. این سلطنت است نه چیز دیگر، من به بهشت و جهنّمى باور ندارم.<ref>''استیعاب''، ج ۲، ص ۶۹۰.</ref>

امویان سنت رسول خدا را تغییر دادند. خود پیامبر پیشگویى کرده بود که چنین خواهد شد: 
«انّ اوّل من یبدّل سنّتى رجل من بنى امیّة»

این شعر نیز که بى‌اعتقادى امویان را به خدا و قیامت و وحى مى‌رساند، از زبان یزید نقل شده است که:
{{شعر}}
{{ب|[[لعبت هاشم بالملک|لعبت هاشم بالملک فلا]]| خبر جاء و لا وحى نزل<ref>اشعار از «ابن زبعرى» است که یزید به آنها استشهاد کرده است.</ref> }}
{{پایان شعر}}

در [[زیارت عاشورا]]، از آل ابوسفیان، [[آل زیاد]]، [[آل مروان]] و بنى امیه نام برده شده و مورد لعنت قرار گرفته‌اند. [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] نیز در پاسخ سخن مصرانه مروان که مى‌خواست امام با یزید بیعت کند، فرمود:

از جدم شنیدم که مى‌فرمود خلافت بر آل ابوسفیان حرام است «الخلافة محرّمة على آل ابى سفیان».