در حال ویرایش بشر بن سوط همدانی (بخش)

==مرگ==
به نقل طبری، [[مختار ثقفى|مختار ثقفی]]، عبدالله‌ بن کامل را سوی بشر بن سوط همدانی و عثمان‌ بن خالد فرستاد که در قتل [[حسین بن علی (ع)|امام حسین (ع)]] نقش داشته و خون عبدالرحمن را ریخته و اموال او را به تاراج برده بودند. عبدالله‌ بن کامل مسجد بنی‌ دهمان را محاصره کرد و گفت: اگر این‌ دو را نیابم، گردن همه شما را می‌زنم. آنان مهلت خواستند و سواران قبیله را به جستجوی بشر بن سوط و عثمان‌ بن خالد فرستادند، زمانی که آن‌ دو قصد داشتند به جزیره فرار کنند، آنان را دستگیر کرده و به نزد عبدالله‌ بن کامل آوردند. عبدالله‌ بن کامل از اینکه به قاتلین عبدالرحمن‌ بن عقیل دست یافت، خداوند را شکر کرد و سپس در محل ”بئر الجعد“ سر هر دو را از تن جدا و بدن آنان را در بیابان رها کرد و به نزد مختار رفت. مختار گفت: برگرد و بدن آن‌ دو را در آتش بسوزان که نباید خاک شوند.<ref>- تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۹؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۴۳۸-۴۳۹. </ref>

گاهی از بشر بن سوط همدانی با عنوان بشر بن شمیط قانصی نام برده می‌شود که هر دو یکی هستند.<ref>- ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۰.</ref>