در حال ویرایش محتشم کاشانی‌ (بخش)

===مرثیه دوازدهم===
{{شعر}}
{{ب| خاموش «محتشم» که دل سنگ آب شد|بنیاد صبر و خانه‌ی طاقت خراب شد }}

{{ب| خاموش «محتشم» که از این حرف سوزناک‌|مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد }}

{{ب| خاموش «محتشم» که از این شعر خون چکان‌|در دیده اشک مستمعان خون ناب <ref> خون ناب: خالص.</ref> شد }}

{{ب| خاموش «محتشم» که ازین نظم گریه خیز|روی زمین به اشک جگرگون <ref> اشک جگرگون: اشک خون‌آلود.</ref> خضاب شد }}

{{ب| خاموش «محتشم» که فلک بس که خون گریست‌|دریا هزار مرتبه گلگون حباب شد }}

{{ب| خاموش «محتشم» که ز سوز تو آفتاب‌|از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد }}

{{ب| خاموش «محتشم» که ز ذکر غم حسین‌|جبریل را از روی پیمبر حجاب شد }}

{{ب| تا چرخ سفله <ref> سفله: پست و دون.</ref> بود خطایی چنین نکرد|بر هیچ آفریده جفایی چنین نکرد <ref> دیوان مولانا محتشم کاشانی؛ ص ۲۸۰ و ۲۸۵.</ref> }} 
{{پایان شعر}}