در حال ویرایش محتشم کاشانی‌ (بخش)

===مرثیه یازدهم===
{{شعر}}
{{ب| ای چرخ! غافلی که چه بیداد کرده‌ای‌|وز کین چه‌ها درین ستم آباد <ref>ستم آباد: کنایه از جهان.</ref> کرده‌ای }}

{{ب| بر طعنت <ref> طعنت: سرزنش.</ref> این بس است که بر عترت رسول‌|بیداد کرده خصم و تو امداد کرده‌ای }}

{{ب| ای زاده‌ی زیاد! نکرده‌ست هیچ‌گاه‌|نمرود <ref> نمرود: پادشاهی که حکم کرد حضرت ابراهیم را در آتش اندازند.</ref> این عمل که تو شدّاد <ref>شدّاد: شدّاد پسر عاد و او پادشاهی بود جابر که ادّعای خدایی می‌کرد و بهشتی ساخت و آن را به نام جدّش ارم نام نهاد.</ref> کرده‌ای }}

{{ب| کام یزید داده‌ای از کشتن حسین‌|بنگر که را به قتل که دلشاد کرده‌ای }}

{{ب| بهر خسی <ref>خسی: اشاره به یزید بن معاویه.</ref> که بار درخت شقاوت است‌|در باغ دین چه با گل و شمشاد کرده‌ای }}

{{ب| با دشمنان دین نتوان کرد آنچه تو|با مصطفی و حیدر و اولاد کرده‌ای }}

{{ب| حلقی که سوده‌ی لعل لب خود نبی بر آن‌|آزرده‌اش به خنجر بیداد کرده‌ای }}

{{ب| ترسم ترا دمی که به محشر در آورند|از آتش تو دود به محشر برآورند  }}
{{پایان شعر}}