در حال ویرایش وصال شیرازى (بخش)

===شعر 12===
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |چون خیمه زد ز شام به یثرب،امام ناس
| style="width:2em;" |
| class="b" |آسوده گشت عترت پیغمبر،از هراس
|-
| class="b" |یعقوب اهل بیت نبى با بشیر گفت
| style="width:2em;" |
| class="b" |کاین مژده را به مژده یوسف مکن قیاس
|-
| class="b" |رو در مدینه،قصه یوسف بگو به خلق
| style="width:2em;" |
| class="b" |وز گرگ و پیرهن،سخنى‌گوى در لباس
|-
| class="b" |آمد بشیر و،آمدنِ شه به خلق گفت
| style="width:2em;" |
| class="b" |آشوب حشر کرد عیان از هجوم ناس
|-
| class="b" |هریک امید بار سفر کرده‌اى به دل
| style="width:2em;" |
| class="b" |تا بیندش به کام و،به بخت آورد سپاس
|-
| class="b" |دیدند مردمى ز مصیبت سیاهپوش
| style="width:2em;" |
| class="b" |دیدند خیمه‌اى ز عزا:قیر گو پلاس
|-
| class="b" |آن یک ز روى خویش،خراشان ترش جگر
| style="width:2em;" |
| class="b" |وین یک ز موى،خویش پریشان ترش هواس
|-
| class="b" |یک کاروان ز زن،همه مردانِ‌شان قتیل
| style="width:2em;" |
| class="b" |یک بوستان دُروده ریاحین‌شان به داس
|-
| class="b" |آن یادگار آل عبا،شمع انجمن
| style="width:2em;" |
| class="b" |اهل مدینه،واقعه‌پرسان به التماس
|-
| class="b" |برخاست ز آن میان و،قیامت به پا نمود
| style="width:2em;" |
| class="b" |یعنى بیان واقعۀ کربلا نمود
|}