در حال ویرایش رضا قلی خان هدایت (بخش)

===شعر ۱۲===
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> این آتش ار نه کام و زبانها بسوختی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آن معنی آمدی که روانها بسوختی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> حقّا که در دل کسی از درد دین بُدی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">زین غم چه پیرها چه جوانها بسوختی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گر راز کربلا نشدی خلق را یقین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کی شرک را حجاب گمانها بسوختی؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یک آه تشنگان اگرش رخصتی بدی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یکباره، کَونها و مکانها بسوختی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ور سر زدی ز خاطر یک تن شرار خشم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یکسر، پدیده‌ها و نهانها بسوختی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ای کاش ز آتش جگر آن گروه پاک‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یک جذوه </span><ref>جذوه= اخگر، پاره آتش</ref><span class="beyt"> آمدی و جهانها بسوختی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گویی «هدایت» اخگری افتاده در دلت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کز سوز این سخن همه جانها بسوختی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> دارم امید آن که چو روز جزا شود</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">زین تعزیت شفیع تو را مصطفی شود </span><ref>دیوان منهج الهدایة</ref><span class="beyt"> </span>
|}
<br />