در حال ویرایش محمدحسین غروی اصفهانی (بخش)

===شب یازدهم محرّم===
{{شعر}}

{{ب| خاک غم بر سر گلزار جهان باد امشب‌|رفته گلزار نبوّت همه بر باد امشب }}

{{ب| خرگه چرخ ستم پیشه بسوزد که بسوخت‌|خرگه معدلت از آتش بیداد امشب }}

{{ب| سقف مرفوع نگون باد که گردیده نگون‌|خانه‌ی محکم تنزیل ز بنیاد امشب }}

{{ب| شد سراپرده‌ی عصمت ز اجانب ناپاک‌|در رواق عظمت زلزله افتاد امشب }}

{{ب| شده از سیل سیه کعبه‌ی توحید خراب‌|وین عجت‌تر شده بیت الصنم آباد امشب }}

{{ب| از دل پرده‌نشینان حجازی عراق‌|می‌دود تا به فلک ناله و فریاد امشب }}

{{ب| شورش روز قیامت رود از یاد گهی‌|کز ابوالفضل کنند اهل حرم یاد امشب }}

{{ب| از غم اکبر ناشاد و نهال قد او|خون دل می‌چکد از شاخه‌ی شمشاد امشب }}

{{ب| مادر اصغر شیرین دهن از داغ کباب‌|تیشه بر سر زند از غصّه چو فرهاد امشب }}

{{ب| حجّت حق چه به ناحق به غُل جامعه رفت‌|کفر مطلق شده از بند غم آزاد امشب }}

{{ب| بانوان اشک فشان، لیک چو یاقوت روان‌|خاطر زاده‌ی مرجانه بود شاد امشب }}

{{ب| دیو، انگشتر و انگشت سلیمان را بُرد|نه عجب خون رود از چشم پریزاد امشب }}

{{ب| ای دریغا که به همدستی جمّال لعین‌|دست بیداد فلک داد ستم داد امشب }}

{{ب| چهره مهر سیه باد که بر خاکستر|خفته آن آینه‌ی حسن خدا داد امشب }}

{{ب| برق غیرت‌زده در خرمن هستی ز تنور|که دو گیتی شده چون رعد پر از داد امشب <ref>همان؛ ص ۹۱.</ref> }}
{{پایان شعر}}