در حال ویرایش وصال شیرازى (بخش)

===شعر 10===
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |چون شام جاى عترت شاه شهید شد
| style="width:2em;" |
| class="b" |صبحى براى روز قیامت پدید شد
|-
| class="b" |عهد ستم به آل نبى باز تازه گشت
| style="width:2em;" |
| class="b" |پیمان غصه با دل ایشان جدید شد
|-
| class="b" |آن در سپاس کاندُه عثمان زیاد رفت!
| style="width:2em;" |
| class="b" |وین شادمان که دهر به کام یزید شد!
|-
| class="b" |اسلام را به کفر شد آمیزش آن زمان
| style="width:2em;" |
| class="b" |کان سر فروغ بزم یزید پلید شد
|-
| class="b" |چون گوى آفتاب-که شد زیور سپهر
| style="width:2em;" |
| class="b" |آیین<ref>آیین= زینت، زیور</ref> طشت زر سر شاه شهید شد!
|-
| class="b" |با چوب خیزران به سر شه زدى که:شکر!
| style="width:2em;" |
| class="b" |کاین سر برید و قفل غمم را کلید شد!
|-
| class="b" |اندیشه شهادت زین العباد کرد
| style="width:2em;" |
| class="b" |دوزخ صفت به نعرۀ«هل من مزید<ref>اشاره به آیه 30 سوره قاف دارد، "روزی که جهنم را گوییم: آیا امروز مملو از وجود کافران شدی؟ گوید: آیادوزخیان بیشتر از این هم هستند؟"</ref>»شد
|-
| class="b" |زینب چو این مشاهده بنمود شد ز هوش
| style="width:2em;" |
| class="b" |یکباره از حیات جهان ناامید شد
|-
| class="b" |زد جیب جامعه چاک و به سر بر فشاند خاک
| style="width:2em;" |
| class="b" |فریاد برکشید و به پیش یزید شد
|-
| class="b" |گفت:اى یزید!ظلم به ما بیش ازین مکن
| style="width:2em;" |
| class="b" |حق را به خود زیاده بر این خشمگین مکن
|}<br />