در حال ویرایش محتشم کاشانی‌ (بخش)

===مرثیه هفتم===
{{شعر}}
{{ب| روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار|خورشید سر برهنه برآمد ز کوهسار }} 

{{ب| موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه‌|ابری به بارش آمد و بگریست زار زار }} 

{{ب| گفتی تمام زلزله شد خاک مطمئن‌|گفتی فتاد از حرکت چرخ بی‌قرار }} 

{{ب| عرش آن چنان به لرزه درآمد که چرخ پیر|افتاد در گمان که قیامت شد آشکار }} 

{{ب| آن خیمه‌ای که گیسوی حورش طناب بود|شد سرنگون ز باد مخالف حباب‌وار }} 

{{ب| جمعی که پاس محملشان داشت جبرئیل‌|گشتند بی‌عماری <ref>عماری: هودج مانندی که بر پشت فیل ببندند.</ref> و محمل شتر سوار }} 

{{ب| با آنکه سر زد آن عمل از امّت نبی‌|روح الامین ز روی نبی گشت شرمسار }} 

{{ب| و آنگه ز کوفه خیل الم رو به شام کرد|نوعی که عقل گفت قیامت قیام کرد  }} 
{{پایان شعر}}