در حال ویرایش رضا قلی خان هدایت (بخش)

===شعر ۷===
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> گشتند چون که آل علی بر شتر سوار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ز افغان و اه و ناله، قیامت شد آشکار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بهر چه سرنگون نشد این نُه سپهردون؟</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بهر چه واژگون نشد این خاک بی‌مدار؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> زینب چو دید جسم برادر به خاک و خون‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">وز تیر و نیزه بر تن او زخم بی‌شمار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از کار رفت و نعره‌ی «هذا حسین» او</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در ساکنان عالم بالا نمود کار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گریان به ناله گفت: که ای جان من حسین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">جسم تو را که کرده این چنین خسته و فکار؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در خاک و خون سرشته در این دشت کین چراست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آن گیسویی که شانه زدش پیک کردگار؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هست این تنی که فاطمه پرورد در بغل‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کو آن سری که ختم رسل داشت در کنار؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> رو در مدینه کرد سوی هادی سُبُل‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">و انگه به گریه گفت که: «یا خاتم الرُسُل»  </span>
|}
<br />