در حال ویرایش هادی بیک (بخش)

==زندگینامه==
هادی بیک متخلص به «شقایق لرستانی» از ایل ساکن لرستان است.  دیوانی از وی به یادگار مانده است که اشعاری در قالب‌های قصیده، غزل، رباعی، قطعه و مثنوی در آن به چشم می‌خورد. درون مایۀ سروده‌هایش مدح، عرفان، تاریخ، اندرز،‌ هجو یا مطایبه است. در دیوان وی یک [[مرثیه]] در رثای [[امام حسین|امام حسین‌ (ع)]]، دیده می‌شود که نشان از جهان ‌بینی اعتقادی وی دارد.
نگاه شاعر به حادثۀ [[عاشورا]] احساسی و ماتمی است و در آن رنگی از عرفان دیده نمی‌شود و از شیوۀ ساده بیانی برخوردار است.

وفات او در سال 1229 ه.ق در اصفهان بوده است.